Buena navegación con NihilScio! | ||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Conjugación de: anhelor, anhelāris, anhelatus sum, - , anhelari conjugación: 1 - transitivo/intransitivo - passiva Los verbos Intransitivos toman la forma pasiva con valor impersonal (Ita) = esalare, spirare, respirare affannosamente, tr/intr, (eng) = pant, gasp, breathe out,   (esp) = jadear, resoplar, estar sin aliento, emitir vapores, exhalar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego anhelor tu anhelāris ille anhelātur nos anhelāmur vos anhelamĭni illi anhelantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego anhelābar tu anhelabāris ille anhelabātur nos anhelabāmur vos anhelabamini illi anhelabantur | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego anhelatus sum, anhelata sum, anhelatum sum... tu anhelatus es, anhelata es, anhelatum es... ille anhelatus est, anhelata est, anhelatum est... nos anhelati sumus, anhelatae sumus, anhelata sumus... vos anhelati estis, anhelatae estis, anhelata estis... illi anhelati sunt, anhelatae sunt, anhelata sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego anhelatus sum, anhelata sum, anhelatum sum... tu anhelatus es, anhelata es, anhelatum es... ille anhelatus est, anhelata est, anhelatum est... nos anhelati sumus, anhelatae sumus, anhelata sumus... vos anhelati estis, anhelatae estis, anhelata estis... illi anhelati sunt, anhelatae sunt, anhelata sunt... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego anhelatus eram, anhelata eram, anhelatum eram... tu anhelatus eras, anhelata eras, anhelatum eras... ille anhelatus erat, anhelata erat, anhelatum erat... nos anhelati erāmus, anhelatae eramus, anhelata eramus... vos anhelati erātis, anhelatae eratis, anhelata eratis... illi anhelati erant, anhelatae erant, anhelata erant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego anhelatus sum, anhelata sum, anhelatum sum... tu anhelatus es, anhelata es, anhelatum es... ille anhelatus est, anhelata est, anhelatum est... nos anhelati sumus, anhelatae sumus, anhelata sumus... vos anhelati estis, anhelatae estis, anhelata estis... illi anhelati sunt, anhelatae sunt, anhelata sunt... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego anhelatus eram, anhelata eram, anhelatum eram... tu anhelatus eras, anhelata eras, anhelatum eras... ille anhelatus erat, anhelata erat, anhelatum erat... nos anhelati erāmus, anhelatae eramus, anhelata eramus... vos anhelati erātis, anhelatae eratis, anhelata eratis... illi anhelati erant, anhelatae erant, anhelata erant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego anhelābor tu anhelabĕris ille anhelabĭtur nos anhelabĭmur vos anhelabimĭni illi anhelabuntur | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego anhelatus ero, anhelata ero, anhelatum ero... tu anhelatus eris, anhelata eris, anhelatum eris... ille anhelatus erit, anhelata erit, anhelatum erit... nos anhelati erimus, anhelatae erimus, anhelata erimus... vos anhelati erĭtis, anhelatae eritis, anhelata eritis... illi anhelati erunt, anhelatae erunt, anhelata erunt... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego anheler tu anhelēris ille anhelētur nos anhelēmur vos anhelemĭni illi anhelentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego anhelarer tu anhelarēris ille anhelarētur nos anhelarēmur vos anhelaremĭni illi anhelarentur | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego anhelatus sim, anhelata sim, anhelatum sim... tu anhelatus sis, anhelata sis, anhelatum sis... ille anhelatus sit, anhelata sit, anhelatum sit... nos anhelati simus, anhelatae simus, anhelata simus... vos anhelati sitis, anhelatae sitis, anhelata sitis... illi anhelati sint, anhelatae sint, anhelata sint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego anhelatus essem, anhelata essem, anhelatum essem... tu anhelatus esses, anhelata esses, anhelatum esses... ille anhelatus esset, anhelata esset, anhelatum esset... nos anhelatessēmus, anhelatae essemus, anhelata essemus... vos anhelatessētis, anhelatae essetis, anhelata essetis... illi anhelati essent, anhelatae essent, anhelata essent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego anhelarer tu anhelarēris ille anhelarētur nos anhelarēmur vos anhelaremĭni illi anhelarentur | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego anhelatus essem, anhelata essem, anhelatum essem... tu anhelatus esses, anhelata esses, anhelatum esses... ille anhelatus esset, anhelata esset, anhelatum esset... nos anhelatessēmus, anhelatae essemus, anhelata essemus... vos anhelatessētis, anhelatae essetis, anhelata essetis... illi anhelati essent, anhelatae essent, anhelata essent... | |
INFINITIVO | |
Presente | |
anhelari | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
anhelatum esse, anhelatam esse, anhelatum esse, anhelatos esse, anhelatas esse, anhelata esse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
anhelatum iri | |
GERUNDIVO | |
Masculino | el que debe |
Singolare | Plurale |
Nom.anhelandus Gen.anhelandi Dat.anhelando Acc.anhelandum Voc.anhelande Abl.anhelando | anhelandi anhelandorum anhelandis anhelandos anhelandi anhelandis |
Feminina | |
Nom.anhelanda Gen.anhelandae Dat.anhelandae Acc.anhelandam Voc.anhelanda Abl.anhelanda | anhelandae anhelandarum anhelandis anhelandas anhelandae anhelandis |
Neutro | |
Nom.anhelandum Gen.anhelandi Dat.anhelando Acc.anhelandum Voc.anhelandum Abl.anhelando | anhelanda anhelandorum anhelandis anhelanda anhelanda anhelandis |
SUPINO | |
anhelatu | de |
PARTICIPLE | significado |
Pretérito perfecto | |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.anhelatus Gen.anhelati Dat.anhelato Acc.anhelatum Voc.anhelate Abl.anhelato | anhelati anhelatorum anhelatis anhelatos anhelati anhelatis |
Feminina | |
Nom.anhelata Gen.anhelatae Dat.anhelatae Acc.anhelatam Voc.anhelata Abl.anhelata | anhelatae anhelatarum anhelatis anhelatas anhelatae anhelatis |
Neutro | |
Nom.anhelatum Gen.anhelati Dat.anhelato Acc.anhelatum Voc.anhelatum Abl.anhelato | anhelata anhelatorum anhelatis anhelata anhelata anhelatis |
- Conjugación completa di anhelare Forma activa |